Waarschuwing na klacht over ‘weigerrapport’ van psycholoog
Het tuchtcollege in Groningen behandelde een zaak tegen een gezondheidszorgpsycholoog die als deskundige een rapport had geschreven in een strafzaak. Het betrof een ‘weigerrapport’, wat normaliter betekent dat de verdachte niet heeft willen meewerken.
Wat was er aan de hand?
De psycholoog was door de officier van justitie gevraagd een rapport over klager op te stellen omdat hij verdachte was in een strafzaak. Het lukte de psycholoog niet om klager te zien of spreken. Daarom heeft hij een zogenaamd ‘weigerrapport’ opgesteld, wat betekent dat klager weigerde mee te werken en de psycholoog daarom de opdracht teruggeeft aan de officier van justitie.
De klacht
Klager zegt dat hij helemaal niet heeft geweigerd om mee te werken aan een rapport. Hij heeft nooit een brief van de psycholoog gekregen waarin deze hem vraagt om een afspraak voor een onderzoek in het kader van de strafzaak. Ook heeft de psycholoog hem niet gebeld.
Klager heeft alleen een klein handgeschreven briefje in zijn externe brievenbus gevonden met een verkeerde datum erop. Daarop stond dat hij een nummer moest bellen voor een psychologisch onderzoek. Het briefje zat tussen de kranten en folders.
Omdat hij niets had gehoord over een psychologisch onderzoek en omdat hij slechte ervaringen heeft met mensen die zomaar langskomen, heeft hij de psycholoog niet gebeld. Via het Openbaar Ministerie kwam hij er later achter dat er een weigerrapport was opgesteld.
Wat vond het college?
De psycholoog zei dat hij klager had gebeld en hem een officiële uitnodigingsbrief had gestuurd. Hij wist alleen niet meer wanneer hij had gebeld en ook had hij geen kopie van de uitnodigingsbrief. Bovendien had hij geen aantekeningen gemaakt van wanneer hij contact had opgenomen.
Het college vond dat de psycholoog de verplichting had om moeite te doen om contact te krijgen met klager. Omdat klager zegt dat hij nooit gebeld is en hij geen uitnodigingsbrief heeft ontvangen en de psycholoog dat niet kon aantonen, was er alleen het handgeschreven briefje in de brievenbus. Dat vond het college niet genoeg. Er stond alleen op dat de psycholoog klager wilde spreken in verband met een psychologisch onderzoek. Er was geen uitleg waarom het onderzoek was en wie het zou doen.
De psycholoog had niet genoeg moeite gedaan en had niet – door middel van het opstellen van een ‘weigerrapport’ – aan de officier van justitie mogen melden dat klager weigerde mee te werken.
De klacht was terecht en de psycholoog kreeg een waarschuwing.
Er kan nog hoger beroep worden ingesteld tegen de beslissing. De volledige beslissing leest u op tuchtrecht.nl.