Internist uit beroep gezet vanwege grensoverschrijdend gedrag en gebrek aan supervisie

‘s-Hertogenbosch - Het ziekenhuis en een verpleegkundige dienden samen een klacht in tegen de internist-oncoloog omdat hij zich grensoverschrijdend heeft gedragen ten opzichte van de verpleegkundige. Ook heeft de internist de verpleegkundige zelfstandig consulten met patiënten laten doen, terwijl zij daarvoor niet bevoegd was. Het tuchtcollege verklaart de klacht gegrond en bepaalt dat de internist zijn beroep niet meer mag uitoefenen.

Reden klachten
De internist was sinds 2009 werkzaam als internist-oncoloog in het ziekenhuis. Hij leidde daar onder andere arts-assistenten op. De verpleegkundige was sinds 2020 ook werkzaam in het ziekenhuis. Zij was in opleiding tot verpleegkundig specialist.

De internist heeft zich structureel grensoverschrijdend gedragen ten opzichte van de verpleegkundige en andere collega’s. Hij raakte hen ongewenst aan, stuurde seksueel getinte WhatsApp-berichten en maakte seksueel getinte opmerkingen. De internist heeft tegen de verpleegkundige gezegd dat hij haar moest beoordelen, zij dus moest oppassen en het ziekenhuis altijd achter hem zou staan.

Verder heeft de internist de verpleegkundige zelfstandig, zonder zijn supervisie, consulten met patiënten laten doen, waarbij zij uitslagen van scans moest doorgeven. Ten slotte heeft de internist enkele keren zonder toestemming het patiëntendossier van de overleden moeder van de verpleegkundige bekeken.

Standpunt internist
De gedragingen van de internist zijn volgens hem privégedragingen en zijn daarom geen zaak voor de tuchtrechter. De patiëntveiligheid is nooit in gevaar geweest.

De internist heeft toegegeven dat hij de verpleegkundige een paar keer heeft omhelsd. Meer is er niet gebeurd en hij wist niet dat zij dat eigenlijk niet wilde. Hij heeft niet steeds de professionele afstand gehouden, maar hij heeft zich niet schuldig gemaakt aan seksueel grensoverschrijdend gedrag, ook niet door wel eens een wellicht ongepaste opmerking te maken over de rok van een collega.

De verpleegkundige was bevoegd en bekwaam om de werkzaamheden die hij haar vroeg te doen, uit te voeren. Als zij daar anders over dacht, had zij dit moeten zeggen en de opdrachten moeten weigeren. Dat heeft zij niet gedaan.

Het dossier van de moeder van de verpleegkundige had hij niet moeten inzien. Hij wilde hierin alleen nagaan of tijdens de behandeling van de moeder niets was gebeurd wat tot ‘gedoe’ in een werkrelatie zouden kunnen leiden.

Oordeel tuchtcollege

Het college verklaart alle klachtonderdelen gegrond. De internist heeft zich niet professioneel gedragen door de verpleegkundige te omhelzen en WhatsApp-berichten te sturen. Zelfs als zij zelf het initiatief nam of actief deelnam aan de gedragingen, wat de verpleegkundige ontkent en het college niet als feit aanneemt, had hij zich moeten realiseren dat de verpleegkundige zich in een afhankelijke positie bevond.

Het meedelen van (ongunstige) uitslagen van scans en andere onderzoeken (het ‘slechtnieuwsgesprek’) is juist een taak van de medisch specialist. De internist had dit niet aan de verpleegkundige mogen overlaten. Door te zeggen dat de verpleegkundige de opdrachten had kunnen weigeren, miskent de internist zijn positie als meerdere van de verpleegkundige en als opleider en de hieruit voortvloeiende afhankelijke positie.

Opgelegde maatregel
Ondanks dat hij zowel door de vakgroep als door het ziekenhuis op zijn gedrag is aangesproken, een schriftelijke waarschuwing van het ziekenhuis heeft gekregen en een coachingstraject heeft gevolgd, is de internist tijdens en na dit coachingstraject op verschillende fronten weer de fout ingegaan. Tijdens de zitting heeft de internist maar beperkt inzicht getoond in zijn gedrag. Hij ziet niet in wat de impact van zijn handelen is. Het college heeft er geen vertrouwen in dat hij zijn gedrag (blijvend) zal kunnen veranderen. Gevaar voor herhaling is aanwezig. Het handelen van de internist is zo ernstig en ontoelaatbaar dat doorhaling van de inschrijving van de internist in het BIG-register de enige passende maatregel is.

In het belang van de individuele gezondheidszorg, met name het belang van het voorkómen van dit soort handelen, zal het college de beslissing ter publicatie aanbieden aan Medisch Contact. De internist moet ten slotte de proceskosten van het ziekenhuis en de verpleegkundige betalen.

De volledige uitspraak zal worden gepubliceerd op www.tuchtrecht.nl en staat tijdelijk op deze website.